ยื้อมานาน รักของเรา เฝ้าแต่เก็บ อยู่เพียงในหัวใจ
ซื้อเวลา ไว้รอวัน ให้เราต่าง เอ่ยคำพูดนั้นมา
เมื่อมองตากันแล้ว มันชินและชา เมื่อความเสน่หามันจางหาย
ก็ได้แต่ countdown ทุกวินาที
เวลาที่มีเหลือน้อย ทุกทีแล้ว รักมันเดินย้อนไป
ลดลงจากหัวใจ ไม่นานก็คงจะถึงวันต้องลา
เมื่อไรที่เข็มยาวชนเข็มวินาที ก็คงจะมีเหลือเพียงแค่ความหลัง
สองเราต่างเข้าใจ รักที่เหือดหายไป
จะคอยประคองหรือฝืนเดินต่อไป เป็นไปไม่ได้เลย
ยื้อยังไง ก็ต้องจบ เมื่อเราหมด หมดคำจะพูดกัน
แม้ไม่มี ใครคนใหม่ แต่เหมือนข้างใน อยากหยุดความสัมพันธ์
เมื่อจับมือกันแล้ว มันไม่เกิดอะไร สัมผัสที่เคยหวาน เจือจางลงไป
ก็ได้แต่ countdown ทุกวินาที
เวลาที่มีเหลือน้อย ทุกทีแล้ว รักมันเดินย้อนไป
ลดลงจากหัวใจ ไม่นานก็คงจะถึงวันต้องลา
เมื่อไรที่เข็มยาวชนเข็มวินาที ก็คงจะมีเหลือเพียงแค่ความหลัง
สองเราต่างเข้าใจ รักที่เหือดหายไป
จะคอยประคองหรือฝืนเดินต่อไป มันคงไม่ไหว
ก็ได้แต่ countdown ทุกวินาที
เวลาที่มีเหลือน้อย ทุกทีแล้ว รักมันเดินย้อนไป
ลดลงจากหัวใจ ไม่นานก็คงจะถึงวันต้องลา
ผู้คนฉลอง countdown ทุกๆ ปี
แต่กับเราคืนนี้ เป็นคืนสุดท้าย พรุ่งนี้มาเมื่อไร
สองเราคงหายไป เอ่ยคำอำลาให้รักครั้งสุดท้าย ขอให้เธอโชคดี